Colombia

Vrijdag avond, toen ik net naar bed wilde gaan, kreeg ik nog even snel te horen dat ik morgen (vandaag dus) om 8 uur klaar moet staan, want we gaan naar Colombia.
Echt weer typisch, de hele week onduidelijkheden; wel, niet, wel, niet en avondje van tevoren krijg je dan uiteindelijk de uitslag :p..
We gaan!

Vanmorgen;
Ik stond NATUURLIJK om kwart voor 8 al klaar om te vertrekken. Ecuador is niet echt een land van het 'op tijd komen' dus gingen we pas rond half 9 weg, wat op zich nog best snel is voor hun doen :p.
Eenmaal in de taxi op weg naar het 'terminal', het busstation, kwamen ze erachter dat de eerste bus pas om 10 uur zou komen.
Gelukkig was er op een andere locatie, ergens in de stad, wel een bus die eerder richting Tulcan zou vertrekken.
Tulcan is een stad in Ecuador vlakbij de grens van Colombia. Vanaf daar ga je de grens over.
Helaas kwam er maar geen bus richting Tulcan en namen we een bus naar San Gabriel, een stadje tussen Ibarra en Tulcan in :p...
Vanaf San Gabriel gingen we met een taxi naar Tulcan.
Al met al duurde het ongeveer 2/3 uurtjes.

Toen we in Tulcan aan waren gekomen gingen we eerst een bijzondere begraafplaats bekijken.
Het bijzondere aan deze begraafplaats is, dat het 'versierd' is met grote heggen, geknipt tot allerlei figuren bijv. van dieren en mensen.
Bij de foto's een voorbeeld uiteraard.
De begraafplaats is erg groot en er liggen echt ontzettend veel mensen.. De meesten 'geschoven' in speciale 'gaten' voor doodskisten, dus niet in de grond!! ( zie foto's ;) )
Op die manier worden heel veel mensen begraven en heeft 2 voordelen: 1; het is goedkoop en 2; mensen hoeven niet 'in' de grond (het schijnt dat de meesten mensen dat hier vervelend vinden..)
Ook worden er in Ecuador weinig mensen gecremeerd.(klein detail, altijd leuk om te weten haha.. )
Na dit gezellige uitje zijn we wat gaan eten in Tulcan. Het eerste restaurant waar ik gegeten heb dat niet zo in de smaak viel. De stad Tulcan is sowieso erg vies en wat armoedig.

Tegen die tijd was het alweer 14;00 uur.
Met, weer, een taxi zijn we richting de grens gegaan.
En toen met een Colombiaanse taxi richting Colombia :p..

Controles? ... Ik heb ze niet gezien haha. Ik had eerlijk gezegd wel verwacht dat er streng gecontroleerd zou worden maar blijkbaar was dat vandaag niet nodig?
Toen we de grens over waren... WAUW!!! Wat een andere wereld zeg! Het verschil is ongeveer net zo groot als het verschil tussen de vlaggen van Colombia en Ecuador.. Bijna NIKS dus.
Ik kon het verschil in ieder geval niet ontdekken. Ik weet toevallig dat de mensen in Colombia wat sneller praten dan in Ecuador maar daar is dan ook echt alles mee gezegd.
Ondanks het 'geen verschil', is het wel een gek idee dat je in een land bent waar ook een guerrillaoorlog gevoerd word, maar goed.

We zijn eerst naar een klein plaatsje geweest met wel een heel bijzondere kerk.
Middenin de natuur, omringt door afgronden, staat een best grote kerk! Echt bizar. (zie foto's ;) )
Nadat we de kerk en het bijbehorende museum bezocht hadden gingen we richting de stad Ipiales.
Dit is zo'n beetje de eerste stad die je tegenkomt nadat je de grens over bent gegaan.
Aardig grote stad met dus weinig verschillen vergeleken met steden in Ecuador :p .. Hier hebben we nog even wat rondgelopen en hebben we nog wat gegeten. Rond half 6 gingen we weer richting Ecuador, met gevolg dat we in het donker met de bus terug naar Ibarra moesten.
Ik vind dat zelf persoonlijk niet zo'n fijn idee, in het donker.
Je riskeert in het daglicht al je leven voor mijn gevoel en s'avonds wordt het er niet veel beter op.. De bussen rijden knetter hard, gaan inhalen tijdens bochten, knallen met 70 DOOR de bochten, ach het is maar wat je gewend bent. Ik leef in ieder geval nog en heb er alleen wat misselijkheid en hoofdpijn aan over gehouden :p.
Die hoofdpijn komt vooral van de tv (in de bus) die nogal KEI HARD staat :D..
Oh, werden we bij de grens niet gecontroleerd, mochten we in de bus wel 2x ons paspoort showen aan de plaatselijke Ecuadoriaanse politie. En uiteraard mochten we ook nog even op de film, wat daar de gedachte achter was/is?... Geen idee.

Na een vermoeide maar leuke dag, ben ik in ieder geval blij dat ik in mijn bed kan liggen :p.

Chao amigos !!