De eerste 2 weken

Mijn reisje naar Ecuador :

Oké, vanaf dat ik bij gate E20 stond, voelde ik me al buitenlands, ‘anders’ :p.
Mijn vliegtuigreisje ging prima. Duurde even voordat we konden vertrekken ivm de-icing maar al met al maar 20 minuutjes vertraging.
En dan sta je daar opeens, in Quito, alleen haha , niet wetend wat er allemaal gaat gebeuren de komende 6 maanden.
Ik weet toevallig dat Ecuador een land is waar ‘tijd’ geen rol speelt.
En ja hoor, paspoort controles of zoiets dergelijks.. Mijn 20 minuten vertraging werd alweer terug gehaald naar de 1.5 uur, die vanwege de de-icing voorspelt was. Maar ik heb het gered, ik kreeg, nadat de paspoortcontroleur mijn paspoort grondig had doorzocht, een mooi stempeltje.
Koffer gepakt, paspoort weer bij de hand, koffer door de scan, en ‘vrij’ was ik om Ecuador onveilig te maken haha :p.
Johan en Rosita stonden me keurig op te wachten en we gingen richting Guallabamba. Btw, raar idee… iedereen is nu dronken en is zich aan het haasten om naar Uncle of Huyskamer te gaan. Hier is het pas 21;15 uur en ik lig in bed.. Maakt me verdrietig haha, zijn vast de eerste afkickverschijnselen… Maar goed, WAT een reis… Die wegen oh my god.. was ze alweer vergeten. Vooral dat weggetje naar Guallabamba zelf. Een trilplaat kan daar sws niet tegenop! Maar goed dat die auto’s een hengsel hebben waar je je aan vast kan houden..

De volgende dag wilde ik liever niet opstaan.. En gewoon 6 maanden blijven slapen. Maar goed, dat kan natuurlijk niet en de honger nam toe dus moest ik mijn bed maar uit.
Na mijn ontbijt ging ik samen met Rosita mandarijnen plukken uit de tuin van de oooh zo trotse Rosita!
Op een gegeven moment, nadat ik het steilste stuk uit mijn leven ‘beklommen’ had, werd het me even te veel, toch wel wat last van de hoogte. Dus ik nam een korte break en klom daarna weer naar het huis toe:p. (dat ligt op een soort van heuvel).

We gingen de geplukte mandarijnen brengen naar een vriendin van Rosita en Johan in een ander plaatsje.
We (ik) , kregen meteen een rondleiding door haar tuin.
Tot mijn grootste verbazing een stuk of 6 hokken vol met cavia’s en konijnen. Altijd leuk om te zien dat deze mensen die beestjes ook zo leuk vinden, en lekker vooral.. haha. Zielig!!
Ook hadden ze een schattig , niet al te dik, varkentje, voor na de kerst! Ook zielig!!
Maar goed, gewoon verstand op zero.

Rond 5 uur gingen we naar de wekelijkse vriendengroep van Johan en Rosita. Gezellige oude mensen!
We gingen cacaobonen verbranden, pellen en uiteindelijk fijn malen.
De cacao werd gebruikt voor chocolademelk.
Bij het eten kregen we dus onze , bijna, zelfgemaakte chocolademelk. Mmm.. echt heerlijk! (NOT!!) Pfff.. wat een ramp. Iets helemaal opdrinken terwijl het niet te drinken is.. En maar zeggen dat het lekker is! “wil je nog wat meer chocolademelk??” “uhh,, nee dankje! Ik zit vol… “ Slechtste smoes ooit want die broodjes waren zo lekker maarja, vol is vol he..
Voor de rest was het erg vermoeiend. Iedereen die Spaans praat. Je zit er maar wat bij, verstaat niks, en als je je ogen dicht doet val je in slaap. Gelukkig lig ik nu heerlijk in mijn bedje en ga ik straks heerlijk slapen (a)! Duss, Ciao ciaoo!

Officieel 3 dagen zonder internet.. 3 DAGEN!! Persoonlijk record die nog wel wat hoger wordt ben ik bang..
Ohja, internet is er wel, alleen het wachtwoord ontbreekt☺ fml (;fuck my life voor de ouderen onder ons)..
Best een saai leven zo haha.
Vanochtend naar Anita en Hugo geweest. Collibries gespot. Er werd mij verteld dat ze daar wel 25 collibries zijn te vinden.
En er zijn wel 200 verschillende soorten.

Ik heb daar natuurlijk nog even de held uitgehangen. Of ik wist hoe je foto’s op een USB kon zetten. Natuurlijk wist ik dat en kreeg als dank de mooiste bloem uit de tuin haha!
Daarna naar een forelrestaurant geweest en een heerlijk forelletje gegeten. En nu (14;54 uur) lig ik alweer even op bed. Ik voel me oud.

Tja en dan Spaans.. Ik vind het nog een beetje eng geloof ik ..
Vanaf morgen gaan Johan en Rosita alleen nog maar Spaans tegen me praten. Pfff dat wordt nog wat.. Maar goed, ik wil dit dus zal ik er ook maar wat voor moeten doen! ☺
Ik hoop iig dat ik snel wifi heb en EINDELIJK kan skypen. En stiekem nog even op facebook kijken! Haha


Het is alweer dinsdag.. (martes!)
Gister even met het thuisfront kunnen bellen. Stiekem toch wel wat huilend aan de telefoon gezeten. Ik baal nog steeds van het internet.. Ik heb beloofd te skypen en alles maar daar komt tot nu toe nog helemaal niks van… NIET LEUK!!!
Ik voel me hier best wel alleen.. (logisch want iedereen zit in Nederland en ik zit hier)
Ik heb met Rosita afgesproken dat ik t/m december bij hun blijf en daarna hopelijk en waarschijnlijk naar Ibarra! Ibarra is een stad met een universiteit, 1 1 = 2 , dus daar zijn vast wat meer jongeren te vinden dan hier op de berg!
We zouden vandaag naar Quito om mijn visum rond te krijgen, maar Rosita is wat grieperig dus hopelijk wordt het morgen of anders volgende week ofzo.

Ik zit hier misschien nog maar een paar dagen, maar jezus, wat hou ik toch van Nederland!!
De wegen, de mensen, de taal, de doodgewone dingen ! ☺ Niet dat Ecuador zo slecht is, maar het is anders.. heel anders. Wat dus ook logisch is want dit is Zuid-Amerika.

Ik heb veel stemmingswisselingen merk ik wel. Het ene moment denk ik, ach 6 maanden, hartstikke leuk, stoer, leerzaam en het is zo voorbij! En het ene moment kan ik wel janken omdat het nog zo lang duurt voor dat ik weer thuis ben.. Ik denk af en toe stiekem aan het moment dat ik mijn koffer heb gepakt en uit de aankomsthal loop en daar papa en mama blij zie staan om mij op te halen.
Ik voel me eigenlijk best wel een aansteller..
Misschien moet ik gewoon wennen en anders gaan deze maanden nog heel lang duren!

Als we het warme eten (wat we rond 14;00 eten) op hebben, ga ik naar mijn kamer om even lekker op bed te liggen. Ik ben hier zelfs een boek aan het lezen!! :o
Als ik op mijn bed lig, lijkt het alsof ik alles even vergeet ofzo. Lekker dat boek lezen (ook al snap ik er vaak geen hol van) .
Zeur, zeur, zeur, maar het is echt niet niks om opeens zo helemaal alleen te zijn. Had niet verwacht dat ik thuis zo erg zou missen.



Vandaag (woensdag) eindelijk even lekker gebeld met Yanou, mama, papa, Margriet en later nog even met Suzanne!
Het voelt net alsof je weer even thuis bent! ☺ Het heeft me wel weer wat meer vertrouwen gegeven voor de komende dagen, weken, maanden. Ik kan alles en iedereen aan, de wereld is van mij! (a) .. Hmm,.. misschien eerst maar zien en dan geloven. Ik heb er iig weer wat meer zin in. Het is altijd fijn om te weten dat er super leuke lieve mensen achter je staan, ookal wonen ze (helemaal) in Nederland.
Yanou en ik hebben alweer mooie plannen voor in de zomervakantie haha! Met de jongens, naar Spanje, MET de auto, hopelijk tegen die tijd met 4 chauffeurs! Zitten we dan, helemaal enthousiast achter de telefoon, alsof we elkaar morgen zien zodat we op internet kunnen zoeken naar opties haha!

Verder heb ik vandaag niet veel bijzonders gedaan. Rosita is naar de kapper om zo’n beetje alles wat met uiterlijke verzorging te maken heeft te laten doen.
Hier op de berg (om het zo maar even te zeggen), is inmiddels een neef(???) van Rosita op bezoek. Hij is Ecuadoriaan en woont in München. Was wel even gezellig. Ik ben ondertussen weer in mijn veilige bunker gekropen en mijn laptop er weer even bij gepakt, helaas nog steeds ZONDER internet.. We hebben inmiddels de code kunnen vinden, alleen is dit > ****** een beetje lastig om te ontcijferen.. Helaas, alweer.
Vooral een beeeeetje frustrerend.
Dan krijg je bijvoorbeeld een Margriet die dan smst om te vragen of ik al internet heb, alleen kan ik dus niet reageren ☹.. SORRY VOOR DAT!!! Haha.

Vandaag zijn we naar Quito geweest om mijn visum op en top in orde te krijgen! :D Het is uiteindelijk, nadat we 3 keer naar een verkeerd gebouw zijn gestuurd, goed gekomen. Maar Ecuador zal Ecuador niet zijn, als het allemaal in 1 keer zou gaan lukken. Wij mogen daarom maandag gezellig terugkomen om het officiële ‘papier’ op te halen. Ik heb goede hoop en ik denk dat het verder geen problemen gaat opleveren. Maar zeg nooit, nooit.. Vooral niet hier in Ecuador haha!

Quito is een drukke stad. Daar kom ik helaas niet onderuit.. WAT een verkeer jezus, echt niet normaal.. Het ene stoplicht naar het andere en langzaaaaaaam… pfff. We waren langer in de auto/taxi, dan dat we daadwerkelijk met onze voetjes in Quito stonden.. Maar goed! Wel ‘fascinerend’ om te zien. Al die huisjes, afgeraffeld, rotzooi.. En dan opeens een mooi gebouw tussendoor, echt hoe kunnen die mensen daar zo leven en rondkomen.
Straatverkopers, die tussen de stoplichten door, je mandarijnen of iets dergelijks proberen te verkopen. Of taxi’s die je voor maar 1 a 2 $ van de ene kant naar de andere kant brengen! Onvoorstelbaar. Dat kan echt nooit, denk ik dan.. Maar blijkbaar kan het ergens wel, anders zouden er natuurlijk niet zoveel taxi’s in Quito rondrijden.. ☺
Het lijkt iig 1 grote chaos. Alles mag en alles kan.

Eenmaal terug op de berg, net nadat we thuis zijn gekomen, ging de telefoon alweer. We werden uitgenodigd bij mensen in de buurt.
OMFFFG! Ik heb me toch een niet normaal, mooi, groot, super mooi, super groot, gigantisch droomhuis gezien! Het is gewoon onbeschrijfelijk! Zo’n huis voor in MTV Cribs.
Gewoon ff een zwembadje van 14 meter MET jacuzzi binnen in je huis, een bar, niet normaal mooie WC(ja, zelfs de WC heeft indruk op me gemaakt..) , een fitnessruimte, echt alles.. Ook super mooi ingericht, echt gewoon WAUW. Raar idee dat zo’n huis ook bestaat in Ecuador, op de berg! Maar goed, daar hebben we de avond doorgebracht. Er was ook een andere Nederlandse man op bezoek, Jan. Hij deed me echt zo denken aan Henk (Metselaar):p, echt precies Henk haha. Het was iig wel een gezellige avond, ook al praat iedereen Spaans en versta ik er nog steeds niks van, op een paar woordjes na.
Morgen komen er 15 bejaarden (oud klasgenootjes van Rosita) hier. Ik ben benieuwd hoe ik morgen ga overleven haha!
Hieronder volgt, natuurlijk, uitgebreid verslag! Ciaooo!

Wat een kippenhok haha!
Ik had Fenna even gebeld voordat de dames zouden komen.
Ik kwam de kamer in .. Bonita bonita!! Cuapa cuapa!!! En natuurlijk wilde iedereen mijn gezicht even voelen.. haha. Ze waren iig diep onder de indruk van mijn goddelijke uiterlijk. Of het feit dat ik uit Europa kom en er gewoon anders uitzie.. maar goed.
Het was weer een gezellig Spaanstalig gebeuren. Bij het eten werd er een lekker glaasje champagne geschonken, ik kon stiekem twee glaasjes bemachtigen haha.
We hebben zelfs nog met z’n allen een shotje pina colada achtig spul ge’at’(?) haha
Ook ben ik morgen uitgenodigd voor een party, jawel, in HET huis. Het oooh zo mooie gigantische huis hier wat verderop!
De dochter van die mensen (een jaar of 20), geeft een feestje. Dus even onder de wat jongere mensen. Ik ben benieuwd en stiekem wel een beetje zenuwachtig! Ze kunnen goed Engels dus dit keer kan ik hopelijk wel gezellig meepraten. :p

Ohja, ik kan wel janken….
Dit keer niet omdat ik naar huis wil maar omdat mijn zwarte UGGS kapot zijn…………………. Ze zijn helemaal gescheurd, wel bij de naad dus misschien kan mamaaa hem nog maken als ik terug kom…

Het feestje,
Nadat Agusto mij trots de cavia aan het spit heeft laten zien, werd ik voorgesteld aan de mensen op het feestje.
Ze zaten allemaal in de bar met een glas whisky. Ik dronk natuurlijk een glaasje mee. Ik heb hele aardige mensen ontmoet die een gezellig woordje Engels met me wilde voeren! Sommige konden wel Engels, anderen niet, of heel matig. Er waren, met mij erbij, zo’n 15 mensen. Bijna allemaal vormden ze een stelletje.
Het begon om 13;00 uur en rond 14;00 uur kregen we een lekkere maaltijd met kalkoen. Als nagerecht kregen we taart met daarnaast een bekertje met een soort shotje van wodka gemaakt van gelatine. Drank was er iig genoeg.
Het was gezellig. Ook vooral leuk om even onder wat leeftijdsgenootjes te zijn, al hoewel, ze waren rond de 24 jaar (al leken ze hooguit 18 jaar).
Qua muziek valt het me erg op dat het meestal oude salsa achtige muziek is! En weinig top 40, house of zoiets dergelijks.
Ik ben alweer ‘soort van’ uitgenodigd om een keer naar Quito te komen en daar mee te gaan met het uitgaan, ik ben benieuwd!
Ik ben vooral heel erg moe op dit moment(21;45uur). Dus feestende mensen in Nederland, niet te laat naar huis gaan en vooral niet te dronken worden!

Zondag zijn we richting Quito gegaan.
We waren uitgenodigd om bij een neef van Rosita te gaan eten.
Eerst gingen we naar het huis waar we ook bleven slapen (ook een neef). Samen met hun gingen we naar het appartement waar we gingen eten.
Het was erg nieuw en leuk ingericht.
We kregen garnalen in een soort van soepje. Popcorn en bananenchips stonden in bakjes op tafel. Hier in Ecuador is het de gewoonte om dat in je ‘soep’ te dippen en dan lekker op te eten. Het enige wat ik een beetje jammer vind is dat ze zoveel koriander gebruiken in het eten.. De garnalensmaak was weg en de koriander overheerste. Maar goed, hier houden ze daar juist van volgens mij. Het was een erg gezellige avond. De zoon van een van de neven was er ook met zijn vriendin.
Rosita stuurde mij op een gegeven moment naar de keuken om even een babbeltje met haar te maken en ik moest gelijk haar telefoonnummer vragen. Dat durf ik nooooit DACHT ik ^^! Haha
Ik liep met lood in mijn schoenen naar de keuken en begon een gesprekje met haar, met resultaat natuurlijk! We hebben de hele avond nog gezellig gepraat over van alles en nog wat (in het Engels haha). Zo zie je maar weer, sommige dingen lijken groter dan ze zijn ☺.
De volgende ochtend gingen we mijn visum ophalen.
Dit duurde ongelofelijk lang.
Rosita is een super lieve, leuke vrouw (omaatje mag ik haar noemen haha!) maar pittig is ze zeker weten!
Ze wurmt zich er gewoon tussen en zorgt dat WIJ als eerste aan de beurt zijn, ook al waren er mensen die nog langer dan ons aan het wachten waren! Sommige mensen voor ons werden verzocht om morgen weer terug te komen maar dat zat er bij Rosita niet in.
Ze zei tegen mij, ‘wij krijgen hoe dan ook vandaag het visum en als ze zeggen dat het niet lukt en dat we terug moeten komen op een ander moment, kunnen we NIET!’. Met resultaat dat ik nu mijn visum helemaal in orde heb! Thanks to Rosita!

We zijn nu weer op de berg. Ik lig lekker op bed. Ik heb vannacht niet zo goed geslapen en het was een lange dag dus ben ik nu moe :p.

Ecuador is echt een land van het eten.. Rosita en Johan worden constant uitgenodigd om bij vrienden te komen eten. Vandaag hadden we een lunch bij de toekomstige nieuwe buren, in Cayambe
(een best groot dorp ongeveer een half uur rijden).
Ook de sterke drank en alcohol in het algemeen mogen niet ontbreken. Ze beginnen niet ,zoals in Nederland, met koffie en thee. Nee hoor, meteen een whisky of een port.
Ook heeft Ecuador schijt aan regels, is het erg arm of juist heel rijk en zijn de mensen in het algemeen erg sociaal.
Ook hebben ze hier een (voor mij) aparte traditie/gewoonte om pas samen te wonen NADAT je getrouwd bent. Natuurlijk zijn er uitzonderingen maar toen ik Pauline in Quito sprak klonk het erg serieus.
Ik mis mijn koude kaaslandje wel.. Als ik niks te doen heb en ik denk wat na, dan gaat het negen van de tien keer over plannen die ik aan het maken ben voor als ik weer in Nederland ben haha!
Met Malou paardrijden, de prille vakantieplannen die ik samen met Yanou heb helemaal uitwerken, met papa EINDELIJK naar Berlijn(en ik zat te denken om misschien naar een stad in Spanje te gaan omdat ik tegen die tijd, hoop ik, mijn Spaans beheers (a)!) of misschien iets leuks doen in Maastricht (of Antwerpen) met mijn lieftallige broertje, met mama naar de sauna omdat ze dat zo leuk vind haha en met Fenna Groningen onveilig maken, een midweekje Noordwolde all inclusive incl. vrij gebruik van de jacuzzi MET gezelschap!
Zelfs ga ik zaterdag 18 mei het ooooh zo saaie uitgaansleven in Wolvega weer beleven en van te voren natuurlijk met z’n allen naar de bar zodat de jongens weer gek kunnen worden van mijn Rihanna nummertjes en ga zo maar door.
Jammer dat het zo lang duurt voordat al mijn plannen in werking kunnen gaan..
We gaan vrijdag naar Ibarra (mijn toekomstige woonplaats) om een kijkje te nemen. Ik hoop dat het bevalt. Het is iig een grote stad met veel studenten etc.
Oh en het internet doet het al zo’n 4 dagen niet :D! … Ciao ciao!

00;38 a.m. , lokale tijd in Ibarra.
Het was zo’n 2 uur met de auto vanaf mijn vertrouwde berg.
Toen we in San Antonio aankwamen, een voorstad van Ibarra, namen we meteen een kijkje op de school waar Martha(de naam van de vrouw des huizes) werkt.
De school is een beetje te vergelijken met een derde wereld land schooltje. Primitief, oud en niet echt heel schoon. Erg armoedig.
Maar wonder boven wonder lijkt het me wel leuk om daar een maand of misschien wel langer mee te lopen met Martha. Het is goed voor mijn Spaans en het zal al met al een goede ervaring voor me zijn.
We hebben nog even in het dorpje wat rondgekeken en daarna gingen we richting Ibarra. Oh San Antonio staat bekend om zijn houtsnijwerk.
Eenmaal in Ibarra zijn we eerst naar het huis van Martha gegaan en daar overkwam mij een magisch moment.
Het INTERNET was daar!!! Op mij aan het wachten… Hoe blij kan een 17 jaar oud meisje zijn! Haha. Eindelijk even skypen met ouders en dit verhaal naar wat vrienden kunnen sturen zodat ze een beetje een idee hebben wat ik hier meemaak.
Rond 14;00 uur zijn we wat gaan eten en na het eten heeft de dochter van Martha mij Ibarra laten zien.
Het was erg leuk! We hebben de hele tijd half Engels, half Spaans gepraat! Haar Engels is nogal slecht dus ik had geen keus haha! Het ging redelijk al zeg ik het zelf! Ik begin wel te beseffen dat als ik bij deze mensen in huis kom te wonen, het Spaans een stuk sneller gaat dan op de berg! It makes me happy! :p
Rond 19;00 uur gingen we naar el theatro! Een typisch Ecuadoriaans ballet stond op het programma.
Ik vond het wel oke. Het liep niet mooi synchroon en het publiek was constant in beweging leek het wel. Mensen die te laat waren kwamen de zaal in, er liepen mensen de zaal uit en dan weer erin… Af en toe gingen er wat telefoons of huilde er baby’s.. Het kan allemaal!
Later gingen we pizza eten met zo ongeveer de hele familie uit Ibarra. Het was gezellig, maar het duurde me allemaal wat te lang.
Toen we weer in het thuisfront van Ibarra waren, heb ik via whatsapp (jawel whatsapp it is!!) gezellig met Iris in Texas, Houston gepraat! Leuk om te horen hoe zij het daar heeft! Waarschijnlijk komen er wel weer een aantal bladzijdes bij voordat ik het weer kan sturen naar vrienden.. Internet op de berg is nog steeds broke en als het internet er is, kan ik er nog steeds niks mee met mijn laptop! Dus tot in januari I guess! Ciao amigos!

Jesse is hier nog maar zo’n 9 uur en 36 minuten jarig, gefeliciteerd Jes! 18 jaartjes alweer! :p
We hebben inmiddels alweer een nachtje geslapen op de berg.
Het internet doet het nog steeds niet. Gaat hem voor kerst sws niet meer worden ben ik bang. Dus iedereen ook alvast een Felice Navidad! (Vrolijk Kerstfeest).
Ik begin wel steeds meer te wennen in dat Ecuador. Ik kijk erg uit naar (2) januari om naar Ibarra te gaan. Lekker in een stad MET internet zodat ik nog eens kan skypen met mensen uit Nederland. Zonder dat lijkt het alsof je echt op een andere planeet zit en dat is niet leuk! ☹ En in Ibarra heb ik wat te doen. Zoals meegaan met Marta naar haar werk of met haar dochter meer naar haar school. Ik heb er iig zin in en ben benieuwd hoe het gaat. Ze hadden het er ook al over om mij mee te nemen naar het strand ergens in maart geloof ik! I’m in! Ik heb inmiddels het spelletje AngryBirds al zo’n 50x uitgespeeld en de nummers op mijn laptop allemaal al 40x gehoord.. Dus het wordt ook tijd op iets te gaan doen.

Vandaag komen er mensen uit Quito, dezelfde neef van Rosita waar we toen ook geslapen hebben. Ze komen op bezoek, wegens kerst denk ik? Ook komt de buurvrouw Anita alvast om het eten voor morgen (kerstavond) voor te bereiden. Met kerstavond komen de buren, met z’n 7en. Ook komt er nog familie van 1 van de buren. Dus Rosita heeft het huisje weer vol!
Op 25 december gaan we naar Quito om de kerst te vieren met zo’n 40 anderen. Er is ook een Duitse uitwisselingstudent bij, dus ik ben niet de enige voor wie dit allemaal nieuw is haha!
Hoe dat allemaal gegaan is komt vast en zeker hieronder te staan! Ciao.

En opnieuw was HET magische moment daar! INTERNET!! Op mijn eigen laptop, op de berg! Wie had dat gedacht!? Ik ben iig een gelukkig mens! Ik heb lekker kunnen skypen met papa, mama en Yanou (en Jesse!).

Vandaag is het alweer de dag van kerstavond! Alweer moet ik eigenlijk niet zeggen, want zo snel gaat die tijd helaas niet.
Vandaag wederom weer lekker kunnen skypen! Dit keer waren Dennis, Martijn, Irene, Fleur en Fenna de gelukkigen! Voor mij was het erg leuk en ohhh wat mis ik iedereen! ☹
Gelukkig maakt whatsapp en dergelijke weer veel goed!
Ik heb Yanou weer wat van mijn goede adviezen kunnen geven en werd door Fenna zeer gewaardeerd omdat ik zo lief voor d’r ben (a) haha! Het doet me wel wat als zij zeggen dat ze me missen en dat ik zo’n goede vriendin ben hihi! ☺ Natuurlijk is het geheel wederzijds en ben ik blij dat ik bij ze in de smaak van (a)! Haha lekker boeiend stukje tekst merk ik wel..

En dan natuurlijk kerstavond.
De ‘visite’ werd verwacht om 8 uur. De helft was er dan ook om die tijd, maar de rest kwam rond kwart voor 9 pas aanzetten. In Ecuador is dit niet veel meer dan normaal. Want tja, waarom zou je op tijd komen. Echt, Yanou zou perfect tussen deze mensen passen haha.
Nadat we ons welkomstdrankje op hadden, duurde het nog wel een tijdje voordat we aan tafel konden.
Johan had de tafels mooi opgedekt, huize Rosita was voor vanavond even een 1e klas restaurant. Ook was Santa even langsgekomen en kreeg ik een leuk kleinigheidje! Rond 10 uur (JA 10 UUR!!), toen ik ondertussen allang geen honger meer had, kwam eindelijk het eten op tafel. We kregen geheel traditioneel kalkoen met daarbij lekkere salades, rijst en een aardappelgarnituur. Het was lekker, maar vanwege de tijd was mij honger ver te zoeken.
Ik lig inmiddels alweer in mijn bedje. Ik was behoorlijk moe aan tafel en voelde me een beetje misselijk. De visite zit nog gezellig aan tafel (zo te horen) en ik ga zo maar lekker slapen. Morgen gaat om 8 uur de wekker en we gaan rond 9 uur richting Quito voor de kerstlunch.
Buenos noches!

Vandaag is het 1e kerstdag!! En in Ecuador(en overal op wereld behalve in Nederland) kennen we maar 1 kerstdag. Rond 10 uur waren we in Quito en werden we opgewacht door de ‘majoor’. Naja, opgewacht.. Nadat we naar drie verschillende tankstations hadden gereden, hadden we hem gevonden! Eerst gingen we wat rondkijken in wat nieuwe shoppingmalls(?). Rond 12 uur waren we in het huis waar de 40 mensen bijeen moesten komen om daar gezellig kerst te vieren. De planning (uh huh, de PLANNING) was dat we om 1 uur gingen eten. Jammer genoeg waren wij als enige aanwezig om 1 uur en kwam de rest pas rond half 3 aanzetten. Rond half 4 gingen we eten; kalkoen met verschillende salades en rijst. Als toetsje kregen we een lekkere brownie !
In het begin toen we daar waren verveelde ik me dood. Er waren wel wat jongere mensen aanwezig, maar die waren rond de 15 jaar en niet echt sociaal. Er was ook een Duits meisje. Daar heb ik de hele tijd mee zitten praten over haar ervaringen en dergelijke. Ze is hier morgen 4 maanden en ze praat natuurlijk al behoorlijk wat Spaans! Het was wel even leuk om te horen hoe zij het ervaart. Ik heb er helemaal zin in om naar Ibarra te gaan en mijn Spaans even op een niet normaal hoog niveau te brengen haha!
Morgen gaan we naar een schooltje hier verderop in de buurt. Ik ben benieuwd hoe het er daar aan toe gaat!